พระเพื่อน พระเเพง

พระเพื่อน พระแพง

พระเพื่อน พระแพง จากเรื่อง ลิลิตพระลอ 


      
          เจ้าราชวงศ์แมนสรวงกับเจ้าราชวงศ์สรองเป็นปรปักษ์ต่อกัน แต่โอรสและธิดาของ 2 เมืองนี้เกิดรักกันและยอมตายด้วยกัน ฝ่ายชายคือ พระลอ เป็นกษัตริย์แห่งเมืองแมนสรวง มีพระชายาชื่อ นางลักษณวดี 
        สำหรับ พระลอ นั้น เป็นหนุ่มรูปงามเป็นที่เลื่องลือไปทั่วจนทำให้พระเพื่อน พระแพง เกิดความรักและปรารถนาที่จะได้พระลอมาเป็นสวามี พี่เลี้ยงของพระเพื่อน พระแพง ชื่อนางรื่น นางโรย จึงได้ออกอุบายส่งคนไปขับซอยอโฉมพระเพื่อน พระแพง ให้พระลอฟัง และให้ปู่เจ้าสมิงพรายทำเสน่ห์ให้พระลอเกิดความรักหลงใหลคิดเสด็จไปหานาง


        แต่เมื่อพระนางบุญเหลือชนนีของพระลอทราบเรื่องเข้าจึงได้หาหมอแก้เสน่ห์ แต่ปู่เจ้าสมิงพรายได้เสกสลาเหิน(หมากเหิน) มาให้พระลอเสวยในตอนหลังอีก ทำให้พระลอถึงกับหลงใหลธิดาทั้งสองมากขึ้น พระลอจึงทูลลาชนนีและพระนางลักษณวดีไปยังเมืองสรอง พร้อมกับนายแก้ว นายขวัญ ที่เป็นพี่เลี้ยง จนกระทั่งพระลอได้พบกับพระธิดาทั้งสอง และได้พวกนางเป็นชายา รวมทั้งนายแก้ว นายขวัญ ก็ได้กับนางรื่น กับนางโรย พี่เลี้ยงเป็นภรรยาด้วยเช่นกัน
        

          ต่อมา เมื่อพระพิชัยพิษณุกร พระบิดาของพระเพื่อน พระแพง ทราบเรื่องก็ทรงกริ้ว แต่พอทรงพิจารณาเห็นว่าพระลอมีศักดิ์เสมอกันก็หายกริ้ว แต่พระเจ้าย่า (ย่าเลี้ยง) ของพระเพื่อน พระแพง โกรธมาก เพราะแค้นที่พระบิดาของพระลอได้ประหารท้าวพิมพิสาครสวามีในที่รบ พระเจ้าย่าจึงถือว่าพระลอเป็นศัตรู และได้สั่งทหารให้ไปล้อมพระลอที่ตำหนักกลางสวน พร้อมทั้งสั่งประหารด้วยธนู ทำให้ พระลอ พระเพื่อน พระแพง ที่ร่วมกันต่อสู้กับทหารของพระเจ้าย่า สิ้นชีพเคียงข้างกันทั้ง 3 พระองค์  


          ด้านท้าวพิชัยพิษณุกร ทรงทราบว่าพระเจ้าย่าสั่งให้ทหารฆ่าพระลอพร้อมพระธิดาทั้งสององค์ ก็ทรงกริ้วและสั่งประหารพระเจ้าย่าเสีย เนื่องจากมิใช่พระชนนี แล้วโปรดให้จัดการพิธีศพพระลอกับพระธิดาร่วมกันอย่างสมเกียรติ โดยส่งทูตนำสาส์นไปถวายพระนางบุญเหลือ ชนนีของพระลอ ที่เมืองแมนสรวง สุดท้ายเมืองสรองกับเมืองแมนสรวงจึงกลับมามีสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน


ที่มา:https://sites.google.com/site/nangniwannakadee/prawatnangniwannakadee/phra-pheaun-phra-phaeng

ขอบพระคุณเเหล่งที่มาเป็นอย่างสูง

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

นางเอื้อย

 นางเอื้อย...เป็นลูกสาวของนายทองกับนางขนิษฐา แต่เนื่องจากนายทองผู้เป็นบิดา (บางตำราก็ว่าบิดานางเอื้อยชื่อทารกะ) นั้นมีภรรยาน้อยชื่อ กนิษฐี และรักนางกนิษฐีและลูกของนางที่ชื่อ อ้าย กับ อี่ มากกว่านางขนิษฐาและนางเอื้อยผู้เป็นภรรยาหลวงและลูกสาวคนโต...      วันหนึ่งนายทองโมโหนางขนิษฐาและพลั้งมือฆ่าขนิษฐาตายและถีบตกน้ำไป  เอื้อยจึงกำพร้าแม่ แต่ทว่านางขนิษฐาได้กลับชาติมาเกิดเป็นปลาบู่ทองและมาอยู่เป็นเพื่อนเอื้อย คอยมาพูดคุยกับเอื้อยที่ท่าน้ำหน้าบ้านทุกๆวัน จนเอื้อยเติบโตเป็นสาว...      เมื่อนางกนิษฐีรู้ว่านางขนิษฐากลับชาติมาเกิด ด้วยความชิงชังและริษยา...นางจึงฆ่าปลาบู่ทองตาย แม้นางขนิษฐาจะมาเกิดใหม่เป็นต้นมะเขือ กนิษฐีก็ยังไม่เลิกจองเวรจองกรรม สั่งให้อ้ายกับอี่ลูกสาวของตนมาถอนรากถอนโคนต้นมะเขือทิ้ง นางเอื้อยเสียใจมาก จึงคิดหาวิธีที่จะรักษาแม่ให้ไม่มีใครมาทำอันตรายได้      นางเอื้อยตัดสินใจนำผลมะเขือของแม่มาฝังไว้ ด้วยอานิสงค์ผลบุญทำให้เกิดต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองขึ้นในบริเวณนั้น...      วันหนึ่งท้าวพรหมทัตเจ้...
อ่านเพิ่มเติม

นางรจนา

นางรจนา ๑. บทบาท ๑.๑ บทบาทในการดำเนินชีวิต ประวัตินางรจนา นางรจนา จากเรื่องสังข์ทอง เป็นธิดาสุดท้องจากจำนวนเจ็ดองค์ของท้าวสามล พี่ๆเลือกคู่ได้สามีที่คู่ควรกันแล้ว แต่นางรจนากลับเลือกได้เจ้าเงาะรูปชั่วตัวดำ ทั้งๆที่ตนเป็นสาวสวย จึงเป็นที่เยาะเย้ยไปทั่ว ทำให้พระบิดากริ้วไล่ให้ไปตกระกำลำบากที่กระท่อมปลายนา แต่ความจริงที่นางเลือกก็เพราะเห็นรูปทองอยู่ข้างใน เจ้าเงาะถึงจะขี้ริ้วแต่ก็มีวิชาความรู้ จนต่อมาพระอินทร์ต้องแปลงร่างมาตีคลีเพื่อช่วยให้เจ้าเงาะได้ถอดรูปให้ทุกคนได้เห็นรูปทองในที่สุด ดังนั้นสาวๆที่มีสามีขี้ริ้วจึงมักถูกว่าเป็นนางรจนาควงเจ้าเงาะ ตอนกำเนิดและชีวิตในวัยเยาว์ของนางรจนาไม่ได้กล่าวไว้ จึงสันนิษฐานว่าชีวิตในวัยเด็กคงราบรื่นไม่มีปัญหาใด ๆ เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่เป็นน้องที่รักของพี่ ๆ จะมามีเรื่องราวก็ตอนโตเป็นสาวแล้วนั้นเอง ส่วนบทบาทของความเป็นภรรยาเป็นศรีภรรยาและเป็นแม่บ้านแม่เรือนที่ไม่ขาดตกบกพร่อง ๑.๒ ชะตาชีวิต รจนาได้ได้ต่อสู่กับชะตาชีวิตของตน โดยเกิดขึ้นจาก การเลือกคู่ของนาง เมื่อนางเลือกเจ้าเงาะเป็นคู่ครอง ทำให้บรรดาบิดามารดา และพี่ของนางทุกคนเกิดการไม่พอใจ บิ...
อ่านเพิ่มเติม